21-05-2010
Het grootste exemplaar dat we in onze tuin gezien hebben is ca. 40 cm lang.
Volgens Wikipedia is de smaragdhagadis bijna altijd uniform groen met een gele buik, meestal blauwe keel en een grijze staart. In de paartijd krijgen de mannetjes en soms ook de vrouwtjes een felblauwe keel en een fellere kleur groen op de flanken en rug, maar bij een koppeltje is meestal duidelijk het onderscheid te maken; de kleuren zijn feller bij de man en het lijf is langer en forser, en over de nek en het voorste rugdeel loopt vaak een zeer fijn patroon van lichte en donkere vlekjes.
Jonge smaragdhagadissen zijn egaal grijs met een groene buik als ze uit het ei komen, na een jaar krijgen ze een groene rug met twee rijen witte vlekken of twee vlekkerige strepen aan weerszijden van de rug en een gele buik en groenige kop. De eerste winterslaap stellen ze zo lang mogelijk uit; tot eind oktober zijn de jongen te vinden op jacht naar voedsel om een dikkere vetlaag aan te leggen. Na twee tot drie jaar zijn ze volwassen en krijgen ze de egaal groene kleur.
14-05-2010
Tot onze grote verrassing trekt Kabouter Berti niet alleen wilde zwijnen aan maar ook wilde eenden. In tegenstelling tot de wilde zwijnen vernielen de wilde eenden, bestaande uit moeder eend en 3 jonge eendjes, totaal niets en zwemmen heel vredig in het vijvertje van Kabouter Berti. Toch beginnen wij ons zorgen te maken over de bijzondere aantrekkingskracht die Kabouter Berti op de dierenwereld heeft want het begint erg druk te worden rond en op ons vijvertje. De zeer zorgzame Moeder eend noemen wij Marleen, het kleinste eendje krijgt de naam Theike, zijn broertje noemen we Pietje en hun zusje noemen we Thea. De namen zijn geheel willekeurig gekozen. Als iemand toevallig een zelfde voornaam heeft berust dit louter op toeval. Samen met Kabouter Berti zullen wij, zolang het jachtseizoen voor wilde eenden nog gesloten is, de zorg op ons nemen voor moeder eend Marleen en de jonge eendjes Theike, Pietje en Thea. Maar het moet niet nog gekker worden!
22-04-2010
20-04-2010
Ook voor deze prachtig gekleurde Smaragdhagadis heeft kabouter Berti een magische aantrekkingskracht.
Volgens Wikipedia is de smaragdhagadis bijna altijd uniform groen met een gele buik, meestal blauwe keel en een grijze staart. In de paartijd krijgen de mannetjes en soms ook de vrouwtjes een felblauwe keel en een fellere kleur groen op de flanken en rug, maar bij een koppeltje is meestal duidelijk het onderscheid te maken; de kleuren zijn feller bij de man en het lijf is langer en forser, en over de nek en het voorste rugdeel loopt vaak een zeer fijn patroon van lichte en donkere vlekjes.
Jonge smaragdhagadissen zijn egaal grijs met een groene buik als ze uit het ei komen, na een jaar krijgen ze een groene rug met twee rijen witte vlekken of twee vlekkerige strepen aan weerszijden van de rug en een gele buik en groenige kop. De eerste winterslaap stellen ze zo lang mogelijk uit; tot eind oktober zijn de jongen te vinden op jacht naar voedsel om een dikkere vetlaag aan te leggen. Na twee tot drie jaar zijn ze volwassen en krijgen ze de egaal groene kleur.
14-05-2010
Tot onze grote verrassing trekt Kabouter Berti niet alleen wilde zwijnen aan maar ook wilde eenden. In tegenstelling tot de wilde zwijnen vernielen de wilde eenden, bestaande uit moeder eend en 3 jonge eendjes, totaal niets en zwemmen heel vredig in het vijvertje van Kabouter Berti. Toch beginnen wij ons zorgen te maken over de bijzondere aantrekkingskracht die Kabouter Berti op de dierenwereld heeft want het begint erg druk te worden rond en op ons vijvertje. De zeer zorgzame Moeder eend noemen wij Marleen, het kleinste eendje krijgt de naam Theike, zijn broertje noemen we Pietje en hun zusje noemen we Thea. De namen zijn geheel willekeurig gekozen. Als iemand toevallig een zelfde voornaam heeft berust dit louter op toeval. Samen met Kabouter Berti zullen wij, zolang het jachtseizoen voor wilde eenden nog gesloten is, de zorg op ons nemen voor moeder eend Marleen en de jonge eendjes Theike, Pietje en Thea. Maar het moet niet nog gekker worden!
22-04-2010
Waarschijnlijk aangelokt door Kabouter Berti hebben wij vannacht bezoek gehad van een wild varken dat zich heeft uitgelaten op o.a. de cipressen en oleander die we een dag eerder hadden gepoot.
20-04-2010
Even waren mijn vrouw en ik afwezig om planten voor ons nieuwe vijvertje te gaan kopen in Cannobio en toen sloeg het noodlot toe.
Bij terugkomst bemerkten wij al vanaf grote afstand dat bij ons nieuwe vijvertje een illegale tuinkabouter een prominente standplaats had ingenomen. Toen wij luidruchtig lachten en wij hem toeriepen dat wij tuinkabouters haten sloeg hij niet op de vlucht en bleef hij stoïcijns voor zich uit kijken.
Ook toen wij met de schrik in de benen de tuinkabouter voorzichtig naderden bleef hij rustig staan en reageerde hij tot onze grote opluchting niet agressief. Toen wij hem van dichtbij bekeken bleek het een hoogbejaarde tuinkabouter te zijn met een goedmoedige uitstraling. Hij keek erg bleek, had last van een ernstige vorm van eczeem en zag er niet gezond uit.
Waarschijnlijk heeft zijn vorige eigenaar hem willen laten inslapen en is hij op het laatste moment weten te ontsnappen en heeft hij bij ons vijvertje zijn toevlucht gezocht.
Wij hebben hem aangesproken met alle denkbare namen, zoals o.a. Alfredi, Huberti,Trappetoni, Giancarli, Filini maar hij reageerde nergens op. Echter toen wij hem aanspraken met de naam Berti dachten wij een grijns op zijn gezicht waar te nemen. Daarom noemen wij hem vanaf nu Berti…….
Wij zullen tuinkabouter Berti zo goed en zo kwaad als het kan verzorgen en zullen zijn gehavende huid regelmatig insmeren met uierzalf. Ook onze zwager, die ons geholpen heeft bij het aanleggen van het vijvertje, smeert zich om het halfuur helemaal in met een dikke laag uierzalf. Ondanks zijn aanzienlijke leeftijd heeft onze zwager de huid van een jeugdige schoonheidskoningin. Wij hopen dat tuinkabouter Berti er dankzij de uierzalf spoedig net zo potent uitziet als onze zwager Bert…………………..
Ondanks onze afkeer van tuinkabouters hopen wij toch dat Berti snel weer helemaal gezond is.
Gelukkig zijn vrouwelijke kabouters zeer zeldzaam zodat wij niet het gevaar lopen dat een van gezondheid stralende Berti een hele harem vrouwelijke kabouters aantrekt.
Maar wat als Berti homo blijkt te zijn???? Zul je zien dat wij ook nog die pech hebben en binnenkort onze hele tuin vol staat met Berti en consorten!
Ook in het nabijgelegen Trarego is een soort Asielzoekerscentrum voor tuinkabouters.
Staat ons dit ook in Viggiona te wachten ????????????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten